Pierwsze wiadomości o szkole miejskiej w Miechowie pochodzą z XIV w. Według tych informacji szkoła miechowska utrzymywana była przez miasto, a częściowo przez klasztor Bożogrobców, mający ścisłe powiązania z Akademią Krakowską. Do szkoły miechowskiej, którą nazywano ludową, uczęszczał min. Maciej Miechowita (1457-1523), historyk i lekarz, wybitny przedstawiciel miasta, który pamiętał o szkole miechowskiej i kiedy szkołę zniszczył pożar w 1506 r. przekazał on 132 dukaty (złota moneta ważąca ok. 3,5 grama, równa 30-stu groszom, w Polsce zwano je "czerwonymi złotymi") na wybudowanie murowanego gmachu szkoły, który znajdował się naprzeciw siedziby proboszczów generalnych klasztoru. Z tego budynku szkołę przeniesiono w roku 1846, do jednego z gmachów poklasztornych (obecnie Sąd Powiatowy). Nauka odbywała się tu do końca XIX w. W budynku tym mieściła się szkoła jednoklasowa z językiem wykładowym rosyjskim, tylko religii uczono po polsku. W 1900 r. szkołę przeniesiono do budynku nabytego przez miasto, za cenę 13000 rubli, przy ul. Komorowskiej (obecnie Sienkiewicza - Ośrodek dla Osób Niepełnosprawnych). Przed wojną w 1910 r. dyrektorem tej szkoły został Franciszek Banasiński. Pierwszego października 1917 r. miała miejsce reforma szkolnictwa, w wyniku której przekształcono szkołę "ludową" na powszechną. W 1921 r. kierownikiem tej szkoły został Józef Janczewski, który pełnił tą funkcję do 1949 r. W tym czasie budynek szkolny pozostawiał wiele do życzenia, o czym świadczy fakt, że dopiero w 1924 r. wprowadzono światło elektryczne w budynku szkolnym, zamieniono ogród na boisko szkolne i przeprowadzono poważne remonty.
Dnia 22 czerwca 1925 r. odbyło się poświęcenie kamienia węgielnego pod budowę dzisiejszego budynku szkolnego. W miejscu, w którym miał być wmurowany akt erekcyjny zgromadziła się publiczność i zaproszeni goście. W czasie tej uroczystości przygrywała orkiestra straży pożarnej. Ten dzień był w dziejach naszej szkoły jedną z najważniejszych uroczystości.
W dniu 8 lipca 1926 roku naszej szkole nadano imię Henryka Sienkiewicza. Od tej pory w tym dniu organizowano poranki, akademie poświęcone pamięci naszego patrona, wielkiego polskiego pisarza, laureata Nagrody Nobla. Obchody dnia patrona szkoły są kontynuowane do dnia dzisiejszego. W ramach obchodów tych dni nasi ucznowie uczestniczą w dorocznych zlotach szkół sienkiewiczowskich godnie reprezentując naszą szkołę.
Dzień 25 stycznia 1931r. stał się najważniejszym w życiu naszej szkoły. Wtedy też odbyły się uroczystości poświęcenia budynku szkoły im. H.Sienkiewicza przy ulicy Konopnickiej 13. Na drugim piętrze z korytarza urządzono ołtarz, przed którym ksiądz prałat odprawił nabożeństwo. W tej uroczystości wzięli udział przedstawiciele Rady Miejskiej, szkolnictwa, młodzież szkolna wraz z rodzicami i grono pedagogiczne. Oprócz nabożeństwa wygłoszono liczne przemówienia, wśród których jednym z najbardziej wzruszających, jak podkreśla ówczesny dyrektor szkoły Jan Janczewski, było przemówienie ucznia klasy VII Capały, który w imieniu młodzieży szkolnej złożył przyrzeczenie, "iż młodzież naszej szkoły nie zawiedzie pokładanych w niej nadziei i będzie pilnie pracowała nad zdobywaniem wiedzy".
Zajęcia w nowo poświęconym budynku szkolnym odbywały się począwszy od dnia 11 lutego 1931 r. Naukę w nowym budynku szkolnym (obecnym), w 1931r. rozpoczęło 471 uczniów. Wówczas pobierali oni dość dziwne, jak na dzień dzisiejszy nauki. Oprócz języka polskiego były to m.in.: przyroda żywa, roboty kobiece, rachunki z geometrią, higiena, ćwiczenia cielesne.
W roku szkolnym 1956/57 rodzice zadeklarowali dobrowolną składkę w wysokości 100 zł z przeznaczeniem na rzecz budowy sali gimnastycznej. Obiekt był finansowany również ze środków Szkolnego Funduszu Budownictwa Sportowego, a częściowo z Totalizatora Sportowego. Budowę rozpoczęto w maju 1957 roku. Salę oddano do użytku 16 listopada 1959 roku.
Z dniem 1.09.1999r. w związku z reformą oświaty nasza szkoła została przekształcona w sześcioklasową szkołę podstawową.
Od 15 lutego 1999 r. w naszej szkole znajduje się pracownia komputerowa.
